کوچه

برای دل خودم وقتی که تنهام

               کوچه

 

   بی تو مهتاب شبی،  باز از آن کوچه گذشتم

   همه تن چشم شدم ،  خیره به دنبال تو گشتم

  شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم

  شدم آن عاشق دیوانه که بودم.

 

 

   در نهانخانه جانم ، گل یاد تو،  درخشید

    باغ صد خاطره  خندید ،

    عطر صد خاطره پیچید:

 

 

   یادم آید که : شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

   پر گشودیم و درآن خلوت دلخواسته گشتیم

  ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

 

 

   تو ، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت

   من، همه محو تماشای نگاهت .

 

 

 

   یادم آید : تو به من گفتی :

    _« از این عشق حذر کن !

            لحظه ای چند بر این آب نظر کن.

            آب آئینه عشق گذران است

            تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است

            باش فردا ، که دلت با دگران است !

           تا فراموش کنی ،  چندی از این شهر سفر کن !»

 

 

 

   با تو گفتم : « حذر از عشق؟ _ ندانم

                  سفر از پیش تو، هرگز نتوانم ،

                      نتوانم !

 

 

 

   روز اول ، که دل من به تمنای تو پر زد

   چون کبوتر ، لب بام تو نشستم

   تو به من سنگ زدی ، من نرمیدم ، نه گسستم.

 

 

   باز گفتم  که : تو صیادی و من آهوی دشتم

   تا به دام تو در فتم همه جا گشتم و گشتم

   حذر از عشق ندانم، نتوانم ! »

 

 

 

   اشکی از شاخه فرو ریخت

   مرغ شب ، ناله تلخی زد و بگریخت........

 

 

   اشک در چشم تو لرزید

   ماه بر عشق تو خندید

 

 

 

   یادم آید که : دگر از تو جوابی نشنیدم

    پای در دامن اندوه کشیدم

   نگسستم ، نرمیدم

 

 

   رفت در ظلمت شب آن شب و شبهای دگر هم

  نگرفتی دگر از عاشق آرزده خبر هم

   نکنی  دیگر از آن کوچه گذر هم......

 

 

 

 بی تو،  اما ، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم .

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+ تاریخ پنج شنبه 14 خرداد 1394 ساعت 10:31 نویسنده sana پردیس |